Zaburzenia barwnikowe skóry to zaburzenia, które powodują, że skóra wygląda na jaśniejszą lub ciemniejszą niż zazwyczaj, jest pokryta plamami lub pozbawiona koloru.

Ludzie wszystkich ras mają zaburzenia barwnikowe skóry.

Niektóre zaburzenia, takie jak albinizm ( który dotyka jedną na każde 17.000 osób) są rzadkie. Niektóre, jak plamy starcze, są bardzo częste. Zaburzenia barwnikowe skóry występują, ponieważ ciało produkuje albo za dużo, albo za mało melaniny; pigmentu który buduje włosy, skórę, a także odpowiada za kolor oczu. Melanina chroni ciało przed działaniem promieniowania ultrafioletowego. Hipopigmentacja oznacza, że ciało nie produkuje wystarczającej ilości melaniny. Na przykład albinizm to choroba dziedziczna, która powoduje brak pigmentu. Tak więc, osoby cierpiące na albinizm na ogół mają jasną skórę, białe lub jasnoblond włosy i jasnoniebieskie lub szare oczy. Inna przypadłość zwana bielactwem nabytym, powoduje powstawanie gładkich, pozbawionych pigmentów białych plam na skórze. Bielactwo nabyte prawie 2% populacji, ale atakuje najczęściej ludzi pomiędzy 10 a 30 rokiem życia. Najczęściej występuje u ludzi z ciemniejszą skórą. W przypadku hiper-pigmentacji, ciało produkuje za dużo melaniny, powodując, że skóra staje się ciemniejsza niż zazwyczaj. Liszaj pospolity przewlekły to choroba skóry objawiająca się mocnym swędzeniem, które powoduje występowanie grubych, ciemnych bruzd skórnych. Rybia łuska ( choroba rybiej łuski) to choroba dziedziczna, która także charakteryzuje się zaciemnionymi, łuskowatymi, suchymi bruzdami skórnymi. Hiper-pigmentacja występuje także w melanodermie, ciemnym, masko-podobnym przebarwieniu, który występuje od policzków do grzbietu nosa. Melanoderma może występować pod koniec ciąży. U osób z chorobą systemu odpornościowego (kiedy komórki układu odpornościowego, które atakują intruzów, zostają zaprogramowane, aby zabijać komórki wewn
ątrz ciała) toczeń układowy może doprowadzić do zbliżonej „maski” w kształcie motyla na twarzy. Oprócz tego, wiele osób ma pieprzyki, piegi, plamy starcze i znamiona, w kolorach od czerwonego, poprzez brązowy i niebieskawy do czarnego, na różnych częściach ciała.

Przyczyny i symptomy

Naukowcy wciąż badają przyczyny, dla których występują zaburzenia barwnikowe skóry. W niektórych przypadkach są to przyczyny namacalne, takie jak narażenie na działanie promieni słonecznych, reakcje z lekami albo dziedziczenie. W innych przypadkach, nie jest to takie jasne. Albinizm to dziedziczna cecha recesywna. Przybiera różne formy, ale większość ludzi z tą przypadłością ma bladą skórę, jasne włosy i oczy. Melanina odpowiada także za kolor oczu i działa jak filtr, który nie dopuszcza za dużo promieniowania do oczu. Ponieważ mają za mało melaniny w oczach, dużo ludzi z albinizmem ma także zaburzenia wzroku. Z niewielkim poziomem pigmentu, łatwo ulegają poparzeniom słonecznym i są narażeni na raka skóry.

Plamy hipo-pigmentacyjne, związane z bielactwem nabytym, czasami powstają tam, gdzie osoba uległa urazowi. Badania wykazały, że bruzdy świetlne związane z bielactwem nabytym, nie zawierają melanocytów, komórek produkujących melaninę. Niektórzy naukowcy sądzą, że bielactwo nabyte może być spowodowane chorobą układu odpornościowego. Bywa także powiązane z innymi chorobami, takimi jak nadczynność tarczycy (za dużo hormonów tarczycy) i choroba Addisona, która atakuje nadnercze.

Hiper-pigmentacja może być spowodowana różnymi czynnikami, od nadmiernego opalania, poprzez reakcje z lekami, aż do złego odżywiania się. Rany i blizny także mogą doprowadzić do powstania ciemniejszych bruzd na skórze. Zaburzenia psychiczne powodują, że osoby z liszajem pospolitym przewlekłym odczuwają kompulsywną potrzebę drapania, przez co skóra jest ciemna i chropowata. Może to prowadzić do powstania trwałych blizn i infekcji, jeśli nie będzie leczone. Naukowcy wierzą, że rybia łuska jest powodowana czynnikami genetycznymi.

Maska spowodowana melanodermą może związana z hormonami ciążowymi i na ogół znika po porodzie. Znamiona, pieprzyki i plamy starcze są zwykle niegroźne. Jednak niektóre pieprzyki mogą zmieniać rozmiar, kolor, konsystencję albo zacząć krwawić, co może wskazywać na występowanie raka skóry.

Diagnoza

Testy diagnostyczne różnią się w zależności od typy zaburzenia barwnikowego skóry. Lekarze na ogół potrafią je zdiagnozować poprzez dokładne przyjrzenie się włosom, skórze i oczom pacjenta. Mogą zlecić testy krwi i badania oczu. Badanie wzroku wystarczy, aby zdiagnozować bielactwo nabyte.

W większości zaburzeń hiper-pigmentacyjnych, lekarze stawiają diagnozę poprzez badanie wyglądu zewnętrznego. Aby wykryć choroby, takie jak rybia liszaj pospolity przewlekły, rybia łuska, czy rak skóry, mogą także wykonać biopsję albo usunąć część zaatakowanej skóry, aby zbadać próbki pod mikroskopem. Niektórzy lekarze używają także lampę drewnianą albo test czarnego światła, aby zdiagnozować choroby skóry. Zainfekowane obszary pochłaniają światło ultrafioletowe i wyróżniają się fluorescencyjnymi kolorami w zaciemnionym pokoju.

Kluczowe terminy

Albinizm- Choroba dziedziczna, która powoduje brak pigmentu. Osoby cierpiące na tę chorobę na ogół mają jasną skórę, białe albo jasnoblond włosy i jasnoniebieskie albo szare oczy.

Hiper-pigmentacja- Choroba skóry, która występuje kiedy ciało ma za mało melaniny, czy też pigmentu.

Hipopigmentacja- Choroba skóry, która występuje kiedy ciało ma za mało melaniny, czy też pigmentu.

Rybia łuska- Zwana też chorobą rybiej łuski, ta choroba dziedziczna charakteryzuje się zaciemnionymi, łuskowatymi, suchymi bruzdami skórnymi.

Liszaj pospolity przewlekły- Choroba skóry objawiająca się silnym świądem, która powoduje grube, ciemne bruzdy skórne.

Melanina- Pigment, który buduje włosy, skórę i odpowiada za kolor oczu. Chroni też skórę poprzez pochłanianie promieniowania ultrafioletowego.

Melanocyty- Komórki skóry, które produkują melaninę

Melanoderma- Ciemne masko-podobne przebarwienie, które występuje od policzków do grzbietu nosa. Zwana także „maską ciążową”.

Bielactwo nabyte- Choroba skóry, która powoduje powstawanie gładkich, przebarwionych, białych plam na skórze.

Leczenie

W przypadku albinizmu, medycy zalecają ludziom okrywać się, używać kremu przeciwsłonecznego i unikać nadmiernego światła, aby zapobiec rakowi skóry. Chorzy na albinizm muszą także nosić okulary przeciwsłoneczne, a w niektórych przypadkach, soczewki korekcyjne. Czasami niezbędna jest operacja, aby pozbyć się wady wzroku.

Aby wyleczyć bielactwo wrodzone, lekarze mogą zapisać połączenie światłoczułych leków, takich jak trimetyopsolaren i terapię z użyciem światła ultrafioletowego, aby przyciemnić plamy. Jeśli pacjent ma bruzdy pozbawione pigmentu, który pokrywają ponad 50% ciała, lekarze mogą użyć środków wybielających, takich jak monobenzone, aby nadać skórze jaśniejszy, bardziej jednolity wygląd. Inne opcje to korektor kosmetyczny i przeszczep skóry.

Są dostępne kremy wybielające skórę na zaburzenia hiper-pigmentacyjne. Lekarze zalecają także wystrzeganie się słońca. Konsultacja z dietetykiem może pomóc, gdy choroba wywołana jest niewłaściwym odżywianiem się.

Na liszaja pospolitego przewlekłego, lekarze przepisują antyhistaminę i miejscowe kremy sterydowe, aby zatrzymać swędzenie.

Jeśli pieprzyk albo znamię wydaje się podejrzane, lekarze często usuwają je chirurgiczne, aby zapobiec rakowi skóry.

Rokowania

Większość zaburzeń pigmentowych skóry nie wpływa na zdrowie, tylko na wygląd zewnętrzny.

W większości przypadków, lekarze zalecają używanie kremu przeciwsłonecznego i unikanie zbyt długiego przebywania na słońcu.